Ο υπερακάνθιος είναι ο μυς εκείνος του στροφικού πετάλου του ώμου που κατέχει τα ηνία στους τραυματισμούς τόσο σε ερασιτέχνες όσο και σε επαγγελματίες αθλητές.
Ο υπερακάνθιος είναι ένα από τους πέντε συνολικά μύες που μας σχηματίζουν το λεγόμενο στροφικό πέταλο του ώμου (υπερακάνθιος-υπακάνθιος-υποπλάτιος-μείζων στρογγύλος-έλασσον στρογγύλος). Η κύρια ενέργειά του είναι η απαγωγή του ώμου και οι σημαντικότερες παθογένειες που μας παρουσιάζει είναι η απλή τενοντίτιδα, η τενοντοπάθεια ( αφορά επαναλαμβανόμενες τενοντίτιδες σε χρόνιο πλέον υπόβαθρο), το σύνδρομο πρόσκρουσης (πάχυνση υπακρωμιακού ορογόνου θύλακα και πνιγμός του υπερακανθίου στην περιοχή κάτω από το ακρώμιο και τον ακρωμιοκορακοειδή σύνδεσμο) και τέλος την ασβεστοποιό τενοντίτιδα του υπερακανθίου (χρόνια τενοντίτιδα που οδηγεί στην εναπόθεση ασβεστίου στον τένοντα). Φυσικά η ρήξη είναι άλλη μία κάκωση αλλά είναι κάτι που αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά. Η αναφορά μας όμως γίνεται διότι συχνά μία απλή τενοντίτιδα που αντιμετωπίζεται ελλιπώς οδηγεί σε κάποια από τις επόμενες πιο βαριές παθήσεις.
Η τενοντίτιδα είναι μία κάκωση υπέρχρησης, μία κάκωση δηλαδή που οφείλεται σε επαναλαμβανόμενα φορτία που ασκούνται στον τένοντα και όχι σε κάποια άμεση πλήξη ή κάποιον άλλο μηχανισμό κάκωσης.
Διάγνωση
Η διάγνωση της συγκεκριμένης πάθησης είναι απλή αλλά επίπονη. Μία απλή μαγνητική ώμου επιβεβαιώνει αυτά που κλινικά ένας γιατρός βρίσκει. Συνήθως ο ασθενής έχει έντονο πρωινό πόνο (που εστιάζεται εν τω βάθη στον ώμου και μπορεί να φτάσει σε εύρος μέχρι λίγο πάνω από τον αγκώνα) με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κάνει απλές καθημερινές δουλειές όπως να πλύνει το πρόσωπό του, να χτενίσει τα μαλλιά του, να πιάσει κάτι από ένα ψηλό ράφι ακόμη και να μην μπορεί να βάλει σωστά τις ταχύτητες του αυτοκινήτου του. Σε πιο προχωρημένα στάδια οι ενοχλήσεις έχουν πιο μόνιμο χαρακτήρα και υπάρχει μέχρι και αδυναμία σωστού ύπνου με αποτέλεσμα ο ασθενής να χρειάζεται να υποβαστάζει το πάσχον μέλλος σε μαξιλάρι.
Βασικό τεστ είναι να ζητήσουμε από τον ασθενή να πάει το χέρι πίσω από την πλάτη (κίνηση των γυναικών για να κουμπώσουν τον στηθόδεσμο) η οποία γίνεται με μειωμένο εύρος τροχιά και με πόνο.
Άλλο τεστ είναι να ζητήσουμε από τον ασθενή να κρατήσει το πάσχον μέλλος σε απαγωγή 90μοιρών και να ασκήσουμε κάθετη δύναμη. Πάλι υπάρχει αδυναμία συγκράτησης του μέλλους και έντονος πόνος.
Τέλος άλλο ένα απλό τεστ είναι να ζητήσουμε από τον ασθενή να κάνει ενεργητική απαγωγή η οποία συνήθως παρουσιάζει παθολογικό τόξο (πόνος) ανάμεσα στις 60-120 μοίρες.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση της τενοντίτιδας του υπερακανθίου δεν διαφέρει πολύ από τις υπόλοιπες κακώσεις. Συνίσταται αποχή από τις δραστηριότητες, παγοθεραπεία για 48-72 ώρες, περίδεση (εάν υπάρχει η δυνατότητα) και χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Η φυσικοθεραπεία σε τέτοιες παθήσεις παίζει ρόλο ζωτικής σημασίας μιας και θωρακίζει την περιοχή από μελλοντικό τραυματισμό της περιοχής και δίνει τις σωστές οδηγίες στον ασθενή για μία ασφαλή επάνοδο στην άθληση. Περνώντας από το οξύ στο υποξύ στάδιο (συνεχίζεται η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων) ξεκινά η εφαρμογή θερμοθεραπείας, ο υπέρηχος, το laser, το tens και οι υπόλοιπες μορφές ηλεκτροθεραπείας αλλά το σημαντικότερο είναι η κινησιοθεραπεία και αν χρειαστεί και το manual therapy.
Αρχίζουμε τις ήπιες ενεργητικές ασκήσεις στο όριο του πόνου, τις αναρτώμενες ενεργητικές με βάρος (εικόνα 1) και αν ο πόνος έχει μειωθεί αρκετά αρχίζουμε τις ασκήσεις με χρήση λάστιχων thera band αρχικά έσω-έξω στροφή και απαγωγή αρχικά ισομετρικά και πλειομετρικά.(εικόνες 2,3,4,5)
(εικόνα 1)
(εικόνες 2,3,4,5)
Αφού ο πόνος έχει σχεδόν φύγει συνεχίζουμε πιο έντονα το ασκησιολόγιο ενδυνάμωσης αλλά πλέον εστιάζουμε στην δυναμική σταθεροποίηση και πέραν των ασκήσεων με το λάστιχο (σε όλες τις κινήσεις πλέον) βάζουμε και τις ισομετρικές σε τοίχο (ασκώντας πίεση σε διαφορετικές γωνίες) καθώς επίσης και ασκήσεις με μπάλες που σκοπό έχουν την αύξηση της ιδιοδεκτικότητας και νευρομυικής συναρμογής στην ωμική ζώνη (ωμοβραχιόνιος ρυθμός).
Οι διατάσεις πάντα μετά τις ασκήσεις είναι επιβεβλημένες και μπορούν να γίνουν στον τοίχο, με μία πετσέτα ή ένα σκουπόξυλο.
tape
H εφαρμογή σταθερού ή kinesio tape είναι συνηθισμένη και βελτιώνει στην σταθεροποίηση της περιοχής.
Σε τέτοιου είδους κακώσεις η επιλογή ενός συμπληρώματος για την προστασία των αρθρώσεων αλλά και την σωστή ελαστικότητα των τενόντων όπως το Collagen Liquid της NLS ή το Flexit Gelacoll της NUTREND θα βοηθούσαν τα μέγιστα τόσο στην πρόληψη όσο και στην αποκατάσταση του υπερακανθίου. Επίσης το Cissus της PRIMA FORCE θεωρείται ιδανικό για την σωστή ελαστικότητα των αρθρώσεων και των τενόντων.
