Ίσως από τις πιο περίπλοκες ερωτήσεις που πολύ φοβάμαι, δεν επιδέχεται απαντήσεων τύπου “άσπρο-μαύρο”.
Κάποιοι θα πουν, “το πρωί με την δροσούλα” άλλοι, χρονικά εμπεριστατωμένα, θα πουν “δυο ώρες μετά το πρωινό σου” υπάρχουν και οι πιο σοφιστικέ, που θα πουν πως “Η καλύτερη ώρα είναι το βράδυ”, εκεί που το μυαλό σου μέσω της προπόνησης θα καθαρίσει. Και το θέμα είναι πως όλοι έχουν δίκιο, άσχετα με το υπόβαθρο του καθενός, και ταυτόχρονα όλοι έχουν άδικο.
Είναι πολύ λογικό όταν το σώμα ξεκινά να επαναλειτουργεί μετά από την διαδικασία του ύπνου, έχει μειωμένες δυνάμεις καθώς δεν έχει ανατροφοδοτήσει τις μηχανές για αρκετή ώρα. Άρα λοιπόν, καλό θα ήταν να αποφύγουμε την πολύ πρωινή προπόνηση μόνο και μόνο για να γλιτώσουμε την επιπλέον καταπόνηση στο μυϊκό σύστημα.
Από την άλλη πλευρά θα πρέπει όλοι μας να έχουμε κατά νου πως για να αποφύγουμε κάποιον τραυματισμό, καλό θα ήταν να είμαστε σε μια τύποις ετοιμότητα όλη μέρα. Δηλαδή να έχουμε έστω την ελάχιστη δραστηριότητα μέσα στην ημέρα και να αποφύγουμε όσο το δυνατόν την καθιστική ζωή.
Και βέβαια, το ζέσταμα πριν την προπόνηση είναι Α Π Α Ρ Α Ι Τ Η Τ Ο ! !
“Είμαστε ότι τρώμε” – Πόσο αλήθεια!
Το φαΐ μας είναι ο καθρέφτης μας. Και κακά τα ψέματα στον καθρέφτη όλοι μας θέλουμε να δείχνουμε όμορφοι. Άρα πρέπει να τρώμε «όμορφα».
Με τον όρο όμορφα θέλω να πω πώς όχι μόνο οφείλουμε να τρώμε καλές και σωστές τροφές, να μετράμε τις μερίδες και τις θερμίδες αλλά και να τοποθετούμε τα γεύματα μας γύρω από την ώρα της προπόνησης και της ανάπαυλας (ύπνος)*
Συμπέρασμα.
Η καλύτερη ώρα για προπόνηση είναι όταν α) είσαι σωματικά έτοιμος για να κάνεις προπόνηση και β) όταν θα είσαι και ψυχολογικά έτοιμος να αφήσεις τα πάντα έξω από το μυαλό σου και να αφιερωθείς 100% σε εσένα και μόνο.
Για τον καθένα αυτή η ώρα είναι διαφορετική. Ο καθένας από εμάς οφείλει να «ζυγίσει» τα υπέρ και τα κατά και πόσο πολύ μπορεί να αφοσιωθεί σε αυτό.
Το βασικό είναι να προπονούμαστε!
*Μέσα στην τροφή συμπεριλαμβάνονται και τα συμπληρώματα διατροφής που ο εκάστοτε ασκούμενος λαμβάνει.
